"Ο ΔΑΦΝΙΑΝΟΣ" ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΛΑΛΟ

  ΤΟ ΣΤΟΛΙΣΜΑ ΤΟΥ ΝΥΦΙΚΟΥ ΚΡΕΒΑΤΙΟΥ (ΠΑΣΤΟΣ) Ο γάμος στην Κρήτη του περασμένου αιώνα αποτελούσε μεγάλο κοινωνικό γεγονός και τα έθιμα τηρούνταν με θρησκευτική ευλάβεια. Πολλά από αυτά μάλιστα συνδέονται με αρχέγονες συνήθειες και τελετές. Στο βιβλίο του Παύλου Βλαστού: « Ο ΓΑΜΟΣ ΕΝ ΚΡΗΤΗ ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΚΡΗΤΩΝ » το οποίο χρονολογείται από το 1893, υπάρχουν καταγραμμένα πολλά από αυτά τα έθιμα που σήμερα αποτελούν λαογραφικά απομεινάρια μιας εποχής αξιοζήλευτης. Ένα από αυτά τα έθιμα που αναφέρονται στο βιβλίο είναι το στόλισμα του νυφικού κρεβατιού ή «παστός» όπως λεγόταν. Για το έθιμο λοιπόν του παστού αναφέρει ο Παύλος Βλαστός: Την προηγούμενη του γάμου έρχονταν στο σπίτι της νύφης όλες οι παρθένες κοπέλες του χωριού, καλοφορεμένες και κρατώντας μαζί τους άνθη του κήπου και του αγρού, λουλούδια, ευωδιαστούς βλαστούς και δυο κλωνάρια βάτους. Οι βάτοι υποδήλωναν τον αχώριστο βίο του ζευγαριού και την γονιμότητά τους . Όσοι λάμβαναν μέρος στην τελετή αυτή έπρεπε μα είναι καθαροί ...

  20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1973... « ΝΑ ΝΤΥΘΟΥΜΕ ΣΤΑ ΜΑΥΡΑ» Το βιβλίο της ιστορίας, λέγεται πως γράφεται από τους νικητές, όμως στην πραγματικότητα οι μόνες σελίδες που παραμένουν ανεξίτηλες στο βιβλίο αυτό είναι εκείνες που είναι γραμμένες με το αίμα των νεκρών ηρώων. Αυτές τις σελίδες δεν μπορεί να τις σβήσει ούτε ο χρόνος ούτε η αμφισβήτηση γιατί το αίμα έχει μιλιά και δεν φιμώνεται. Με αυτό ακριβώς τον τρόπο έχουν γραφτεί στο βιβλίο της ιστορίας και τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Η καλύτερη απόδειξη για την ιστορική αλήθεια είναι η αντίδραση του απλού κόσμου ακριβώς μετά τα γεγονότα. Ο πρώτος θυμός και η παρόρμηση οδηγούν εκείνη ακριβώς την στιγμή σε πράξεις που έχουν ιδιαίτερη σημασία. Στο βιβλίο: « Από το Γυμνάσιο Θηλέων στο 3 ο Λύκειο Ηρακλείου 1931-2011 - Από τον Ναό του Σωτήρος-Βαλιδέ Τζαμί στην Λεωφόρο Δημοκρατίας 12 » που έχει επιμεληθεί η φιλόλογος Γωγώ Κουγιουμουτζάκη, υπάρχει   το παρακάτω απόσπασμα που αναφέρεται στην αντίδραση των μαθητριών του Γυμνασίου στα γεγονότα του...

  Η ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΑ Η ΕΜΟΡΦΗ Πριν από την άνθιση της Κρητικής λογοτεχνίας και του Κρητικού θεάτρου τον 17 ο αιώνα, η άσβεστη δίψα τούτου του τόπου   για πνευματική έκφραση, φανερώνεται στα δημοτικά τραγούδια, μάλιστα μερικά από αυτά ξεπέρασαν τα σύνορα της Κρήτης. Υπήρξαν όμως και ποιητικά έργα τα οποία τράβηξαν την προσοχή του τότε πνευματικού κόσμου. Ένα από αυτά είναι το ποίημα « Η ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΑ Η ΕΜΟΡΦΗ ». Το έργο αυτό πρωτοεκδόθηκε στην Βενετία το 1627 από τον Δριμυτηνό Νικόλαο, έναν Αποκωρονιώτη, αλλά θεωρείται προγενέστερο, αγνώστου ποιητή, από αυτά που η προφορική παράδοση τα κράτησε ζωντανά στα χείλη των ανθρώπων. Η υπόθεση του έργου είναι απλή. Ένας νεαρός βοσκός συναντάει μια όμορφη βοσκοπούλα και ανάμεσά τους δημιουργείται ένα δυνατό αίσθημα. Η άφιξη όμως του πατέρα της βοσκοπούλας αναγκάζει τον βοσκό να φύγει, με την υπόσχεση όμως ότι θα γυρίσει σε ένα μήνα. Ο νέος αρρωσταίνει και οι μήνες περνούν. Όταν πάει να την βρει μαθαίνει από τον πατέρα της ότι η βοσκοπούλα πέ...

  ΤΟ ΧΩΣΜΕΝΟ ΦΟΡΕΜΑ Μια κόρη είχε ο Κωστής, μονάκριβη κι όμορφη σαν ξεμπουμπουκιασμένη ροδαριά. Αγάπησε η κοπελιά ένα λεβέντη, διωματάρη κι ήταν έτοιμοι να στεφανωθούν. Μια εβδομάδα πριν τον γάμο ο Κωστής την παίρνει από το χέρι και της λέει: « Πάμε κόρη μου, ήρθε η ώρα να σου δώσω το δώρο του γάμου σου». Κατεβήκανε στο αχύρι, σφάλιξε ο Κωστής την πόρτα και πήρε το σκαπέτι που ήτανε κρεμασμένο στον τοίχο. Σε μια γωνιά του αχυριού ήταν ένα θεόρατο πιθάρι με λάδι, το μετακίνησαν με δυσκολία κι ο Κωστής άρχισε να σκάβει. Μετά από αρκετή ώρα είχε κάμει ένα μεγάλο λάκκο και σταμάτησε όταν βρήκε την κορφή ενός μεσοπίθαρου που ήταν σφραγισμένο με μια πέτρινη πλάκα. Σήκωσε ο Κωστής την πλάκα, έσκυψε στο μεσοπίθαρο κι έβγαλε από μέσα ένα φόρεμα που η λάμψη του φώτισε ολόκληρο το αχύρι. Είχε σειρές ολόχρυσα φύλλα του πλατάνου και κάθε πέντε σειρές είχε αραδιασμένα χρυσοξόμπλιαστα βελανίδια. Στο μέρος του στήθους είχε δυο καρδερίνες χρυσές με όρθιο τον λαιμό τους σαν να κελαηδούν και σ...