"Ο ΔΑΦΝΙΑΝΟΣ" ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΛΑΛΟ

  Αντέστε να διαστούμενε Όποιος ανεγογυρεύγεται βρίχνει. Έτσα κι εμένα με ‘χε φαωμένο η περιέργεια να δω πως εγίνουνταν στα παλαιινά χρόνια το «διάσιμο» (μια από της αρχικές διαδικασίες της ύφανσης όπου γίνεται τακτοποίηση του νήματος που θα περαστεί στον αργαλειό). Τυχερός βέβαια γιατί έχω για πεθερά τον ζωντανό θρύλο των Αστερουσίων, τη Μαρία Καλεντάκη, που μέσα σ’ όλα τ’ άλλα (συγγραφέας, μαντιναδολόγος, χειροτέχνης και πολλά άλλα) είναι και άριστη υφάντρα. Πολύ καιρό το ‘χαμε ειπωμένο να το κάμομε, μα σαν επάτησε οφέτος ο Αύγουστος, λέει η κερά-Μαρία: «αύριο το πρωί θα διαστούμενε, μόνο αντέστε στην Εθιά». Επήρα λοιπόν την κάμερα και τη κερά μου (μάλλον αυτή με πήρε, να μην λέω ψόματα) κι εβγήκαμε στην Εθιά, στον χρυσό μαμουντιέ που κρέμεται στο λαιμό των Αστερουσίων (αν δεν είστε παωμένοι αμέτε και θα μου θυμηθείτε). «Μόνο έκεια μπορούμε να διαστούμε», ήλεγε και ξανάλεγε η κερά-Μαρία, «στου συγχωρεμένου του Χαραλάμπη το βορνό τοίχο. Απ’ όσταν εγεννήθηκα, έκεια διάζουνταν ...

  ΣΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ Ο λεκτικός θησαυρός στα «Δίφορα» του Κωστή Φραγκούλη Ο Κωστής Φραγκούλης, ο Ανταίος, ο άνθρωπος που πρώτος άνοιξε την φιλοκρητική θύρα της ψυχής μου, με τα χρονογραφήματά του στην εφημερίδα Πατρίς «Λόγοι και Αντίλογοι», μα κυρίως με τη φωνή του στις εκπομπές του «Κρητικοί Αντίλαλοι» στην ΕΡΤ και στο Ράδιο Κρήτη. Ο πνευματικός μας παππούς με το ακούραστο ποιητικό φαρί στα βιβλία του να καλπάζει αιώνια και να κλουθά στον πόδα τον πατριάρχη της κρητικής ποίησης, τον Κορνάρο. Το έργο του σπουδαίο μα στην κορφή στέκουν τα δυο του βιβλία «Τα Δίφορα» (πρώτο και δεύτερο βιβλίο), τα οποία θεωρούνται από τα σημαντικότερα ποιητικά δημιουργήματα της κρητικής λογοτεχνίας. Η αξία του έργου αυτού όμως δεν είναι μόνο ποιητική, περιέχει λαογραφικούς, ιστορικούς και βέβαια λεκτικούς θησαυρούς τους οποίους, λίγους απ’ αυτούς θα προσπαθήσω να αγγίξω, μέχρι έκεια που φτάνει η χέρα μου. Τ’ αθάνατο νερό (Β’ βιβλίο σελ. 18) Ένα βοσκάκι πρόσπεσε...