"Ο ΔΑΦΝΙΑΝΟΣ" ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΛΑΛΟ

  Δαφνές, ο τόπος της ψυχής μου Δαφνές, το χωριό μου. Σκαλωμένο σε λόφο πολύγεννο, σκαλωμένο και στον ανεμόδαρτο λόφο των αναμνήσεών μου. Με τη χρυσοπράσινη θάλασσα των αμπελιών σου που ρέγομαι να βουτώ το μεσοκαλόκαιρο. Με τα εφτά αιώνων σοκάκια σου που ρέγομαι να περιδιαβαίνω. Με τις μυριόχρωμες αυλές σου που ρέγομαι να καθίζω στο σταύρωμα της μέρας. Σπίτια χτισμένα πάνω στα ερείπια του χρόνου, με τα σημάδια των βαρβάρων στους πυρπολημένους ρούκουνες, με τις στενές πολεμίστρες, ορατές ακόμα, στα ψηλά αρχοντικά και τα παλιά πατητήρια, με τον μούστο ζωντανό ακόμα και την ξυπόλυτη λήθη να μπαίνει μέσα κάθε Σεπτέμβρη. Το χωριό Δαφνές, όπως βγορίζει απ΄ την περιοχή Σταυρός Της πίστης γυρομπεντενιασμένο κάστρο. Με τις εκκλησίες σου, αέναες φωλιές της ελπίδας. Πάντα γεμάτα τα καντήλια τους με δαφνιανό δάκρυ κι η φλόγα να καίει άσβεστη ως σήμερα. Κάθε σπίτι παρεκκλήσι που δεν έχει απολείτουργο. Στ’ αυτιά μου κάθε αυγή παίζει ρυθμικά η καμπάνα της προστάτιδας Αγίας ...

  Στα χνάρια των λέξεων Η ρίζα της «ιστορίας» Κλουθώντας τα χνάρια των λέξεων, πολλές φορές βρέθηκα σε μονοπάτια της ιστορίας, άλλοτε γνωστά, χιλιοβαδισμένα, άλλοτε άγνωστα, λησμονημένα, γιατί η ιστορία και η γλώσσα, δίπλα-δίπλα σαλεύουνε, η μια ανεβαστά την άλλη για να περάσουνε τα κακοτράχαλα φρούδια που ‘χει σκαλίσει ο χρόνος στη ράχη τούτης της κόρης που κείτεται στ’ ακρογώνι των ηπείρων. Σήμερα όμως θα τωσε κλουθήσω σάμε να βρω και ν’ ακουμπήσω τη ρίζα της ιστορίας. Η Ιστορία, 1892. Λάδι σε μουσαμά. Νικόλαος Γκύζης (πηγή φωτογραφίας διαδίκτυο). Η λέξη ιστορία μπορεί άλλες φορές να είναι δοξασμένη, άλλες ματωμένη, άλλες ντροπιασμένη, σίγουρα όμως είναι μια λέξη ελληνική, που βρίσκεται στα χείλη πάρα πολλών ανθρώπων ανά τον κόσμο. Αγγλικά- history , Γαλλικά- histoire , Ιταλικά- storia , Ισπανικά, Πορτογαλικά, Αλβανικά, Φιλανδικά, Σουηδικά, Πολωνικά- historia , Δανέζικα- historie , Γεωργιανά- istoria , Εβραϊκά- hisstoriya (φωνητική απόδ...