Κωστής Αρκαλοχωρίτης

 

ΚΡΗΤΕΣ ΗΜΙΘΕΟΙ, ΕΡΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ

Κωστής Αρκαλοχωρίτης

Στη Δωρακιανή Χαλέπα, από τη μεριά που βγορίζει ο Πύργος Μονοφατσίου, τέσσερα παλικάρια αρματωμένα ήταν χωσμένα κι ανημένανε. Ο Γιάννης Σφακιανάκης, ο Δημήτρης Γαργουλάκης, ο Κωστής Μοχιανός κι ο Κωστής Αρκαλοχωρίτης. Ο Αρκαλοχωρίτης, γιος του Μπογιατζάκη Μιχελή απ’  το Αρκαλοχώρι, ήταν κοντός στο ανάστημα, ανοιχτοκούταλος και ξανθός. Ποτέ δεν έσκυψε το κεφάλι στη Τουρκιά, ήταν τολμηρός, γοργοπόδαρος και ζώστηκε τ’ άρματα από πολύ νωρίς.

Από το στρατόπεδο των επαναστατών στον Χάρακα, ο αρχηγός του Μανοφατσίου Χαράλαμπος Αγγελιδάκης τους έστειλε να παρακολουθούν τις κινήσεις του Μακραμέτη. Ο Τούρκος αυτός που λεγόταν Αχμετάκης αλλά λόγω του ύψους του τον φώναζαν Μακραμέτη, ήταν πονηρός, χεροδύναμος κι οι χριστιανοί τον θεωρούσαν ανίκητο αφού κανείς δεν είχε καταφέρει ούτε καν να τον τραυματίσει στις συχνές μονομαχίες που είχε με επαναστάτες. Ο Μακραμέτης είχε δικό του μπαϊράκι με άταχτους μπουρμάδες και κατέβηκε μαζί με τον Τούρκικο στρατό για να παρακολουθούν τις κινήσεις των επαναστατών στη Μεσαρά. Το μπαϊράκι του λοιπόν είχε συγκρουστεί  με ορισμένους αρχηγούς των επαναστατών στα Πραιτώρια όπου ο Μακραμέτης σκότωσε και τραυμάτισε αρκετούς. Όταν νύχτωσε οι επαναστάτες αφρισμένοι από την μάχη πήγαν στον Πύργο κι έκαψαν το Επαρχείο. Δυο μέρες μετά, 3 Μάη 1878, ο Μακραμέτης που θεώρησε μεγάλη προσβολή την πυρπόληση του Επαρχείου, πήγε στον Πύργο κι έσφαξε 10 άοπλους γέρους για εκδίκηση.

Ο Αρκαλοχωρίτης λοιπόν από την Δωρακιανή Χαλέπα παρατήρησε συγκέντρωση καβαλάρηδων κοντά στο νεκροταφείο του Πύργου. Ήταν τα πρωτοπαλίκαρα του Μακραμέτη που περίμεναν τον αρχηγό τους για να συνεχίσουν τις σφαγές. Έπειτα είδε δυο καβαλάρηδες να έρχονται προς το μέρος του. Αναγνώρισε τον ένα, ήταν ο Μακραμέτης. Άφοβος ο Κωστής και αποφασισμένος να τελειώσει τον Τούρκο, βγήκε απ’ τη χωσά του και στάθηκε όρθιος για να μπορέσει ο Μακραμέτης να τον δει. Ο Τούρκος που τον γνώρισε φώναξε:

 

-Ε κουμπάρε, μήπως είδες τον Κωστή τον Αρκαλοχωρίτη;

-Εγώ είμαι.

-Έλα καπετάν Κωστή να κάμομε τσιγάρο.

 

Σίμωσε ο Αρκαλοχωρίτης αρματωμένος κι έτοιμος γιατί κάτεχε τον Μακραμέτη και δεν του είχε μπέσα. Έβαλε ο Τούρκος και τα δυο του πόδια στη μια μεριά τ’ αλόγου, όπως κάθονται οι γυναίκες κι ανάμεσα στα μεριά του είχε το όπλο γεμάτο.

 

-Κουμπάρε Κωστή για δώσε μου να δω το σασεπό σου που γροικώ πως δεν υπάρχει δεύτερο.

-Δεν το ‘χω Αγά αντέτι να δίδω τ’ άρματά μου.

-Δως μου σκιας τη χέρα σου να σ’ αποχαιρετήξω γιατί το μπαϊράκι μου μ’ ανημένει κι έχω αργήσει.

 

 

 

Το περίφημο Σασεπό (Chassepot). Το όπλο αυτό χρησιμοποιήθηκε σε ευρεία κλίμακα από τους Κρήτες κατά τις επαναστάσεις των ετών 1877-78, 1888-89 και 1896-97.

      

Άπλωσε τη χέρα του ο Τούρκος μα ο Κωστής που κάτεχε τι σκύλος πονηρός ήταν, του έδωσε μόνο τ’ ακροδάκτυλα. Ο Μακραμέτης τον έσυρε δυνατά μα ο Αρκαλοχωρίτης στηρίχτηκε σε μια πέτρα και με δύναμη ξεγλίστρησε από τα χέρια του αγά. Τόση δύναμη έβαλε που παραπάτησε κι έπεσε χάμω. Βρήκε ευκαιρία ο Μακραμέτης κι έπαιξε του Κωστή μα δεν τον βρήκε. Γονατισμένος ο Αρκαλοχωρίτης, γοργοκίνητος όπως ήταν, έπαιξε του Αγά και τον βρήκε στο μπέτη, το δεύτερο βόλι τον βρήκε στο δεξί μάτι κι ο Μακραμέτης σωριάστηκε στο χώμα. Οι συντρόφοι του Κωστή βγήκαν από τις κρυψώνες τους και σκότωσαν τον άλλο καβαλάρη πριν προλάβει ν’ αντιδράσει. Το μπαϊράκι από τον Πύργο άκουσε τις μπαλοθιές και το έβαλαν στα πόδια φοβούμενοι πως έπεσαν σε ενέδρα. Ο Κωστής πήρε το ξακουστό άλογο του Μακραμέτη και τ’ άρματά του, έκοψε το κεφάλι του Τούρκου και το πήγε στον αρχηγό.

          Η συνεισφορά του Αρκαλοχωρίτη στον αγώνα για λευτεριά ήταν ανεκτίμητη. Για το κατόρθωμά του γράφτηκε τραγούδι που ακούγονταν σε γλέντια και παρέες μέχρι και πριν από μερικά χρόνια.