ΚΟΥΔΟΥΝΙ-ΛΕΡΙ-ΣΚΛΑΒΕΡΙ
ΣΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ Κουδούνι- Λέρι- Σκλαβέρι Σαφί ζυγώνω τόπους ανέγγιχτους απ’ τον άνθρωπο. Τόπους που μόνο ο χρόνος κι οι ανέμοι αγγίζουνε. Εκεί που σαν βρεθείς, δεν θες να βγάλεις άχνα, μόνο φρουκάσαι την εμιλιά της φύσης κι αναδακρυώνεις δίχως να κατέχεις το γιατί. Το μόνο που σου θυμίζει, σ’ αυτούς τους τόπους, την ύπαρξη του ανθρώπου, είναι ο ήχος απ’ τα κουδούνια των προβάτων, μα κι αυτός δεν σε ξενίζει καθόλου, τον θεωρείς δεδομένο, ήχος κι αυτός τ’ ανέμου, του βουνού, της φύσης. Το κουδούνι , σαν λέξη, προέρχεται από το αρχαίο κώδων (Ελνστ. κωδώνιον) και πιθανολογείται ότι συνδέεται με τη λέξη κώδεια = κεφαλή της παπαρούνας (λόγω ομοιότητας του σχήματος). Ανήκει στα ιδιόφωνα όργανα και μάλιστα θεωρείται από τα αρχαιότερα αφού χρησιμοποιείται από την Εποχή του Χαλκού. Η χρήση του σε αρχαίες τελετές βασίστηκε στην πεποίθηση πως έχει μεταφυσικές ιδιότητες κυρίως στο ότι απομακρύνει τα κακά πνεύματα και προστατεύει το χώρο. Έτσι πέρασε και στο Χριστιανισμό (καμπ...